Een politieagent raakt levensgevaarlijk gewond bij de achtervolging van een verdachte en hij wordt in kritieke toestand opgenomen in het Princeton-ziekenhuis. De artsen staan voor een raadsel: ondanks het feit dat hun patiënt een schotwonde in het hoofd heeft opgelopen, kan hij niet stoppen met lachen. Bloedtesten kunnen geen duidelijkheid brengen waarom de man in een euforische toestand verkeert. Naarmate de uren verstrijken gaat het van kwaad naar erger met de agent : hij wordt gekweld door helse spierpijnen en verliest zijn gezichtsvermogen. Maar dat is nog niet alles: plots begint ook dokter Eric Foreman dezelfde symptomen te vertonen.

House loopt een oude bekende tegen het lijf in de gangen van het Princeton-ziekenhuis: zijn voormalige collega-muzikant Crandall. Die vertelt hem dat zijn zestienjarige dochter Leona in het ziekenhuis werd opgenomen. Leona is een slachtoffer van orkaan Katrina en lijdt sindsdien aan zware hallucinaties en hartritmestoornissen. House besluit haar onderzoek voor zijn rekening te nemen, ondanks zijn vermoeden dat het meisje gelogen heeft over haar band met Crandall en haar verblijfplaats gedurende de afgelopen maanden. De waarheid achterhalen is cruciaal bij het behandelen van haar aandoening.