In 1948 kreeg Charles Aznavour een 16mm-filmcamera van Edith Piaf, Het was zijn eerste camera die hij sindsdien altijd bij zich had. Tot 1982 schiet hij vele rollen vol. Het filmmateriaal is zijn persoonlijke dagboek. Aznavour filmt zijn leven, een leven als een film. Hij filmt altijd en overal. Momenten en gebeurtenissen, plaatsen waar hij optreedt, zijn vrienden, liefdes en narigheid.. Een paar maanden voor zijn dood, bekeek hij het materiaal met Marc di Domenico. En besloot er een film van te maken, zijn film.

In 1948, French singer Charles Aznavour (1924-2018) receives a Paillard Bolex, his first camera. Until 1982, he will shoot hours of footage, his filmed diary. Wherever he goes, he carries his camera with him. He films his life and lives as he films: places, moments, friends, loves, misfortunes.

En 1948, ‪Edith Piaf‬ offre sa première caméra à ‪Charles Aznavour‬, une Paillard Bolex qui ne le quittera plus. Jusqu’en 1982 Charles filmera des heures de pellicules qui formeront le corpus de son journal filmé. Aznavour filme sa vie et vit comme il filme. Partout où il va, sa caméra est là, avec lui. Elle enregistre tout : les moments de vie, les lieux qu’il traverse, ses amis, ses amours, ses emmerdes…

En 1948, ‪Edith Piaf‬ offre sa première caméra à ‪Charles Aznavour‬, une paillard qui ne le quittera plus. Jusqu’en 1982 Charles filmera des heures de pellicules qui formeront le corpus de son journal filmé. Aznavour filme sa vie et vit comme il filme. Partout où il va, sa caméra est là, avec lui. Elle enregistre tout. Les moments de vie, les lieux qu’il traverse, ses amis, ses amours, ses emmerdes. Quelques mois avant sa disparition il entame avec Marc di Domenico le dérushage de ses films. Il décide alors d’en faire un film, son film.

1948 erhält der französische Sänger Charles Aznavour (1924-2018) eine Paillard Bolex, seine erste Kamera. Bis 1982 wird er stundenlanges Filmmaterial aufnehmen, sein filmisches Tagebuch. Wo immer er hingeht, trägt er seine Kamera mit sich. Er filmt sein Leben und lebt, wie er filmt: Orte, Momente, Freunde, Lieben, Missgeschicke.

ב-1948 שארל אזנבור קיבל במתנה מאדית פיאף את המסרטה הראשונה שלו. מאותו רגע אזנבור – מגדולי השאנסונרים, ששיריו הפכו לעל-זמניים בזכות יכולת כתיבה שמשלבת הומור, עצב, אהבה ושמחה – לא נפרד מהמצלמה שליוותה אותו לכל מקום: סיבובי הופעות, אתרי צילומים של סרטיו, רגעים עם משפחתו וכמובן אהובותיו. "אזנבור, המבט של שארל" הוא סרט דוקומנטרי יוצא דופן ששואב מחומריו האישיים של הזמר הידוע, לוכד את החיים בעזרת המצלמה בכנות וברגש, ומספק מסע מרגש וחד-פעמי אל חייו של אדם שהפך לכוכב גדול, אך לרגע לא שכח מהיכן הגיע ונשאר צנוע ואוהב אדם.

En 1948, el cantante francés Charles Aznavour (1924-2018) recibe una Paillard Bolex, su primera cámara. Hasta 1982, filmará horas de metraje, su diario filmado. Dondequiera que vaya, lleva su cámara con él. Filma su vida y vive como filma: lugares, momentos, amigos, amores, desgracias.