Un grup de turistes americanes fan un viatge per Europa que preveu la visita d'una capital per dia. A l'arribar a París, s'adonen que l'aeroport és exactament igual al de Roma, que les carreteres són idèntiques a les d'Hamburg i que els fanals guarden una curiós semblança amb les de Nova York. En resum, l'escenari no canvia d'una ciutat a una altra. I ja que no poden conèixer París, es conformaran a passar vint-i-quatre hores amb parisencs de debò, entre ells Monsieur Hulot.

来到巴黎办事的于勒先生（雅克·塔蒂 Jacques Tati饰）初入巴黎就被超级现代化的世界博览会大楼所震惊。于勒先生很快就迷失在这座叹为观止的高科技大楼中，精妙绝伦的最新先进设备、流光溢彩的博览会景观以及来自世界各地的游客和顾客，都让于勒先生大开眼界。当于勒先生终于想起要去找办事的人时，天已渐黑。谈完公事，于勒先生来到了刚刚装修好的夜总会。午夜魅影，恍如白昼，里面的男男女女兴致正高。自然，于勒先生也加入了他们的狂欢队伍。于勒先生更一时兴起，把刚刚装修好的屋顶装饰弄了下来，屋内一片狼藉。怎知客人们非但没有觉得扫兴，反而玩得更加疯狂。旦夕之间已是清晨，狂欢一夜后的巴黎别有一番韵味。 由法国著名喜剧导演雅克·塔蒂自编自导自演的喜剧影片《玩乐时间》，用一种接近单色的色调和70毫米的巨大画卷，将钢筋玻璃世界的冷酷转化成格格不入的超现实影像。本片几乎没有对白，但巧妙的运用了音效，加上演员肢体动作的表现，有着较为浓厚的早期默片风格。

法國導演賈克．大地第四部電影，也是賈克．大地(Jacques Tati)作品中極受好評同時也最昂貴的作品。片中賈克．大地再度扮演曾以《我的舅舅》、《胡洛先生的假期》而大受歡迎的角色胡洛先生。電影藉由胡洛先生和一個美國觀光客芭芭拉在未來巴黎的相遇以及兩人的巴黎之旅交錯敘述而成，一共分為〈機場〉、〈辦公室〉、〈世貿展覽〉、〈公寓〉、〈皇家公園〉和〈旋轉的車陣〉六個段落。 線條簡單的鋼鐵架構和大量玻璃的使用，反映出未來巴黎處處嶄新的建築，讓城市生活顯得規律、簡潔與冷酷，表達大地對現代化生活的觀察。只有導演飾演的胡洛先生，代表的是他所懷念與喜愛的舊巴黎生活，強烈的對比，和有點突兀、不知所措的喜感。也代表了大地對於新科技所帶來的新生活和人類互動的觀點。 《遊戲時間》從64年開拍，直到67年才完成，電影中最有名的即是片中出現許多未來城的場景，都是導演賈克．大地堅持搭景出來的，耗時費力，甚至讓他舉債才完成這部電影。電影運用大量的偏灰、藍、黑等冷色系，看起來如同黑白電影，同時也在聲音上做了許多設計，來表達未來生活機械化感。楚浮給予本片極高評價，他說「《遊戲時間》彷彿是從另一個星球來的電影，它讓電影從此不一樣。早在40年前，賈克．大地就已以一個「未來世界」精準地描繪出「全球化」所將面臨的種種問題。近年來學者喜歡以「編舞家」來形容他，身體的移動、移動的目的與慾望、與人對身體的駕馭能力，全是主導他影片敘述的主軸。假如你已看過《遊戲時間》，一定知道這不是一部「看過就算擁有」的影片，而是一部值得一看再看，一部只有觀看時才讓我們自己覺得存在的影片。假如你還沒看過，那你需要事先知道的只是：這是一部幽默詼諧到令人笑出眼淚的影片。

Skupina američkih turista stiže u parišku zrakoplovnu luku. Istodobno, simpatični gospodin Hulot (J. Tati) dogovara poslovni sastanak s važnim dužnosnikom. Iščekujući njegov dolazak, Hulot se izgubi u supermodernoj zgradi, a kasnije naleti na pristigle američke turiste koji razgledavaju izložbu tehnoloških novotarija. Hulot uz to sretne starog prijatelja iz vojske, te odluči provesti večer uz ljubazne turiste. Međutim, njihovo će zajedničko druženje omesti niz zavrzlama...

Derde deel uit Tati's Monsieur-Hulotserie. Monsieur Hulot moet in Parijs een Amerikaan ontmoeten, maar hij raakt verdwaald tussen de moderne architectuur. Als hij bij een groep Amerikaanse toeristen belandt, besluit hij met hen door de stad te trekken.

Clumsy Monsieur Hulot finds himself perplexed by the intimidating complexity of a gadget-filled Paris. He attempts to meet with a business contact but soon becomes lost. His roundabout journey parallels that of an American tourist, and as they weave through the inventive urban environment, they intermittently meet, developing an interest in one another. They eventually get together at a chaotic restaurant, along with several other quirky characters.

Riemuloma Rivieralla ja Enoni on toista maata -elokuvista tuttu Monsieur Hulot harhailee jenkkituristien mukana Pariisissa. Sen kummempaa juonta elokuvassa ei ole. Koska kaupunki on lasia ja terästä, Playtime on ymmärretty usein urbaanin vieraantumisen kritiikiksi. Elokuvan leikkisä luonne tarjoaa myös muita tulkintamahdollisuuksia. Pitkät otokset ja vaiteliaisuus vaativat kuitenkin katsojalta kärsivällisyyttä. Valmistuessaan elokuva oli Ranskan historian kallein.

Comme de nombreux autres Parisiens, Monsieur Hulot a du mal à s'adapter à la modernité de la capitale, à y trouver sa place et à entretenir des rapports humains.

Hauptdarsteller des Films ist eine Stadt: hypermodern, verwirrend komplex und unmenschlich. Für Monsieur Hulot ist sie ein Labyrinth, in dem er sich verirrt und das er mit seiner Neugier und Menschlichkeit durcheinanderbringt. Am Flughafen kommt derweil eine junge Touristin an, für einen Tagesausflug in die moderne Stadt. Sie besichtigt das urbane Labyrinth, in das sich Hulot verwickelt hat. Als sie sich treffen, nimmt das Leben andere Formen an: Aus Staus werden Auto-Karussells, aus Strassenlampen eine Art Blumensträuße, aus Nachtclub-Dekorationen Umzäunungen ... Französischer Film aus dem Jahr 1967 von und mit Jacques Tati, der in einem Paris spielt, das nur noch aus Glas- und Stahlkonstruktionen besteht. Die Handlung dreht sich um die Suche des Monsieur Hulot nach Monsieur Giffard. Der Film ist als Modernismuskritik zu verstehen und brachte Tati an den Rand des finanziellen Ruins.

Με κίνητρο μια συνάντηση με κάποιον Αμερικανό αξιωματούχο, ο αγαπητός κύριος Ιλό, συντροφιά με το καπέλο και την ομπρέλα του, περιπλανιέται στον πολύβουο λαβύρινθο του Παρισιού, προκαλώντας, άθελά του, το γνωστό, χαρακτηριστικό χάος... Η ευρωπαϊκή μητρόπολη σφύζει από ζωή, οι τουρίστες έχουν κάνει κανονική επιδρομή, η «μοντέρνα» αρχιτεκτονική του τέλους της δεκαετίας του '60 αναπτύσσεται απειλητικά και τα νέα τεχνολογικά μέσα και gadgets δεν μπορούν παρά να μπερδέψουν και να τρομάξουν τον καλοπροαίρετο, απλοϊκό, στρουμπουλό κύριο. Στα μάτια και στα χέρια του, η αφιλόξενη, ανταγωνιστική, υπερσύγχρονη πόλη και οι αγχωμένοι κάτοικοί της αποκτούν ξανά κάτι από την παιδικότητα, τη σκανταλιάρικη γλύκα της πιο καλής μας διάθεσης, την πιο ηλιόλουστη μέρα της ζωής μας. ...Μήπως και στην πραγματικότητα θα έπρεπε να παραδειγματιστούμε από τον κύριο Ιλό;

מבט סאטירי על הכרך המודרני. העימותים המשעשעים של מיסייה הולו בתוך סבך החידושים הארכיטקטוניים המודרניסטיים של פריס.

A „kelekótya angyalnak” (André Bazin adta ezt a szeretetteljes becenevet Tatinak) ez az utolsó előtti filmje, s egyben a legmélyebb, legszomorúbb humorú remekműve. Három évet várt a bemutatásra, s a legenda szerint egész vagyona, mindene ráment erre a filmre. „A Playtime-nak már szinte hivalkodva nincs egységes cselekményvezetése és elmesélhető története. Helyben futás ez, kapkodó lélegzettel, nem is igazán epizódok füzére, ezek sehogyan sem kapcsolódnak össze: a film a teljes széthullásról és a dolgok, összekapcsolhatatlanságáról szól. S főleg a kapcsolatteremtés reménytelenségéről. A epizódok nem 'darabok', hanem szálacskák, vonalacskák, melyek egyszerre eltünedeznek, elhalnak: csak a hosszú lábú, búsképű Hulot úr bolyong tovább egykedvűen és reménytelenül az értelmetlen üvegházban. A burleszk inspirálta vígjáték, a bohózat ilyen teljes és gyökeres.”

Monsieur Hulot, dopo aver invano tentato di farsi ricevere da uno zelante funzionario, che appare e scompare all'interno di un modernissimo palazzo, visita una piccola mostra campionaria colma di ridicoli oggetti. Incontra, quindi, un ex-commilitone che lo conduce prima a casa propria e, dopo, in un night appena inaugurato dove giunge, contemporaneamente, una comitiva di turiste americane. Nel night accade una serie di piccoli incidenti, accolti da tutti con molta allegria. All'alba, terminata la festa, Hulot ed altri si ritrovano al vicino drugstore per uno spuntino, al termine del quale Hulot regala alla più giovane delle americane un fazzoletto di seta con le più celebri vedute di Parigi.

파리에 온 비즈니스맨 윌로 씨는 무표정한 사람들과 고층건물 그리고 낯선 공간 때문에 어리둥절하기만 하다. 마침 미국인 단체 관광객과 여기저기서 마주치던 중 그는 새로 개업한 '로얄 가든'이라는 레스트랑에서 만난 관광객 바바라와 친해진다. 처음 만나 어색했던 둘은 윌로 씨의 유쾌한 행동으로 즐겁고 로맨틱한 파티 무드가 밤늦게까지 계속된다. 이튿날 아침, 관광객들은 모두 공항으로 향하고 그녀는 윌로 씨로부터 작은 백합 꽃다발을 건네받는데...

آقای "هالوت" باید در پاریس به یک دیدار رسمی برود اما در هزار توی معماری مدرن ساختمان گم می شود.در هجوم گردشگرها او به همراه گروهی از گردشگرهای آمریکایی در اطراف پاریس پرسه می زند و...

Film o perypetiach Pana Hulot. Tym razem główny bohater wybiera się na spotkanie z amerykańskim biznesmenem do biurowej dzielnicy Paryża. Klucząc po korytarzach ogromnego, pełnego zakamarków, budynku, Pan Hulot napotyka podekscytowanego, niemieckiego sprzedawcę, wpada na kolegę sprzed lat, przyłącza się do grupy przypadkowo spotkanych amerykańskich turystów. Jednym słowem, wikła się w coraz bardziej absurdalne sytuacje, siejąc przy tym chaos i zamieszanie. [opis dystrybutora kino]

Na era das «Economic Air Lines», umas turistas americanas efectuam uma viagem organizada. O programa é composto pela visita de uma capital por dia. Quando chegam a Paris, apercebem-se que o aeroporto é exactamente igual àquele de onde partiram de Roma, que as ruas são como as de Hamburgo e que os candeeiros de rua se parecem estranhamente aos de Nova Iorque. Pouco a pouco encontram franceses, entre os quais, o Sr. Hulot.

A jovem turista americana Barbara e o desajeitado francês Mr. Hulot se conhecem e acabam se encontram intermitentemente em suas jornadas paralelas pelas ruas de Paris.

Юло теряется в парижском аэропорту и встречает группу американских туристов, которые тоже толком не знают, что делать. После чего все они отправляются в путешествие по Парижу, который оказывается городом небоскребов и лабиринтов.

Un grupo de turistas americanas hace un viaje por Europa, que prevé la visita de una capital por día. Al llegar a París, se dan cuenta de que el aeropuerto es exactamente igual al de Roma, de que las carreteras son idénticas a las de Hamburgo y que las farolas guardan un curioso parecido con las de Nueva York. En resumidas cuentas, el escenario no cambia de una ciudad a otra. Y ya que no pueden conocer París, se conformarán con pasar veinticuatro horas con parisinos de verdad, entre ellos Monsieur Hulot.

Några amerikanska turister kommer till Paris och irrar omkring på olika ställen. Även herr Hulot befinner sig i Paris och irrar omkring bland skyskrapor, jättekontor och glasväggsbyggnader.

Tati karakterlerinin her filmde farklılığı ve bohemliği fark yaratan unsurlardandır. Yıllar süren bir prodüksiyon olan Playtime, bu konuda en iyi örneklerden birisi... Filmde Monsier Hulot'un serüvenleri anlatılmaktadır; kahramanımız Paris’teki bir Amerikalı memur ile görüşmek zorundadır, fakat teknoloji dolu modern mimariler arasında kaybolur. Hulot turistlerin arasına istemeden de olsa karışır ve bir Amerikalı turist grubuyla Paris’i dolaşırken ondan beklenecek kargaşayı da oluşturur.

Мсьє Юло має зустрітися з американською посадовою особою в Парижі. Проте він губиться в лабіринті сучаної архітектури, наповненої останніми технічними новинками. Його підхоплює туристичний вир, і він блукає Парижем із групою американських туристів, що сіють хаос.