Oudere toneelspeler Robert (Lemmon) praat over tijd en ruimte met jong aankomend talent John (Broderick), met wie hij een theaterseizoen de kleedkamer deelt. Hun dialogen zijn leuk, cynisch, bitter, somber en tragisch, maar steeds hartverwarmend. Robert kan geen kritiek velen en weigert in te zien dat zijn carrière op zijn eind loopt, terwijl John aanvankelijk erg tegen zijn collega opkijkt tot hij merkt dat Robert ook maar een mens is met alle zwakheden vandien. De losse structuur van het geheel geeft de kijker weinig kans om zich met de personages te identificeren, maar de twee hoofdrollen leveren een schitterende prestatie. Het scenario is van David Mamet naar zijn toneelstuk uit 1977. Hoewel het stuk middels het medium film toegankelijk werd gemaakt voor een veel groter publiek, is het nogal geforceerd en theatraal gebleven. Het camerawerk is van Freddie Francis en ziet er prachtig uit. Dolby Surround.

A veteran actor and a young up-and-comer join for a season of reparatory theatre.