Documental punyent que, partint d'un senzill tomàquet de la plantació del Sr. Suzuki, ens presenta sota una aparença didàctica una descripció detallada i extremadament meticulosa del conjunt de relacions alimentàries en ecosistemes sotmesos a la influència de l'ésser humà. El narrador, per mitjà del muntatge i d'un punt de vista inicialment hilarant, ens convida a reflexionar sobre la globalització d'un sistema socioeconòmic que desencadena efectes perversos arreu.

A tomato is planted, harvested and sold at a supermarket, but it rots and ends up in the trash. But it doesn’t end there: Isle of Flowers follows it up until its real end, among animals, trash, women and children. And then the difference between tomatoes, pigs and human beings becomes clear.

Douze minutes, c'est le temps durant lequel nous suivons le parcours d'une tomate, depuis sa production dans la plantation de M. Suzuki, jusqu'à son point d'arrivée, décharge publique de l'île aux Fleurs. Film pamphlet, systématique et grinçant, ce court métrage dénonce la sous-humanité qu'entraîne l'économie de marché et les 13 millions de Brésiliens sous-alimentés.

אי הפרחים הוא סרט-קצר ברזילאי, משנת 1989, של הבמאי חורחה פורטדו. הסרט מתחקה אחר דרכה של עגבניה, משדה גידולה עד למזבלה, בסיוע קריינות ושלל תמונות ביזאריות.

Um ácido e divertido retrato da mecânica da sociedade de consumo. Acompanhando a trajetória de um simples tomate, desde a plantação até ser jogado fora, o curta escancara o processo de geração de riqueza e as desigualdades que surgem no meio do caminho.

Um ácido e divertido retrato da mecânica da sociedade de consumo. Acompanhando a trajetória de um simples tomate, desde a plantação até ser jogado fora, o curta escancara o processo de geração de riqueza e as desigualdades que surgem no meio do caminho.

Un tomate se planta, cosecha y vende en un supermercado, pero se pudre y termina en la basura. Termina? No. La isla de las flores lo sigue hasta su verdadero fin, entre animales, basura, mujeres y niños. Y luego la diferencia entre tomates, cerdos y seres humanos se vuelve clara.

Bir domatesten yola çıkarak, Çiçek Adası'nda insanların domuzlardan daha az değer görmesine farklı bir yolla dikkat çeken Jorge Furtado'nun 1989 yapımı 12 dakikalık kısa filmi. Film tamamen tanımlardan oluşmuştur. Fazladan tek kelime etmez, Brezilya'nın Porto Alegre'sindeki Çiçekler Adası'ndan bahsederken. Japon çiftçi Suzuki'nin ürettiği domatesin tarladan çiçekler adasına olan yolculuğu sırasında yaşadığı hazin olayları konu alır. Önce domatesin, sonra insanın, parfümün, çiceğin, domuzun, çöpün, süpermarketin, sonra çocukların ne olduğunu öğreniriz * Kısacık ve mükemmel bir anlatım. Her insanoğlunun izlemesi şart bir yapım. Minicik bir vakit ayırıp bunu mutlaka izleyin