It’s 1988 and, at the height of the Iran-Iraq War, Tehran is bombed relentlessly. The days that pass are full of foreboding, and yet, love, affection, hope and life itself manage to sweep away the fear of death from those surrounded by it. Love may often be difficult to comprehend, but death is a horrible certitude. ‘Bomb, A Love Story’ shows how, even when faced with the darkness of death, love and hope will find a way.

关于1988年伊拉克对德黑兰的导弹轰炸

در میانهٔ سال‌های جنگ و در اوج بمباران‌های تهران، روزگار با بیم و ترس می‌گذرد. اما عشق و دل‌دادگی و زندگی و امید، هراس ملموس مرگ را به فراموشی می‌سپارد؛ رفتگان در کلماتِ زندگان تکرار می‌شوند. مرگ، سؤال مطلق است و عشق، ابهام مکرر. «بمب؛ یک عاشقانه» با کورسوی امیدبخش زندگی کار دارد نه با سیاهی مطلق مرگ.