En una mezcla alquímica de hechos reales y fantasía, Martin Scorsese rememora la gira de Bob Dylan Rolling Thunder Revue en 1975 y un país preparado para reinventarse.

Documental que sigue los pasos del músico Bob Dylan durante la gira que tuvo lugar entre los años 1975 y 1976. En ella, Dylan colaboró con artistas de reconocido prestigio como Joan Baez, T-Bone Burnett y Mick Ronson. Descrita por Netflix como una mezcla entre "concierto, documental y ensueño", cuenta con entrevistas al propio Bob Dylan, así como de otros colaboradores cercanos al artista.

Part documentary, part concert film, part fever dream, this film captures the troubled spirit of America in 1975 and the joyous music that Dylan performed during the fall of that year.

Martin Scorsese concentra la sua attenzione sullo spirito tormentato degli Stati Uniti nel 1975 e sulla musica gioiosa che Bob Dylan ha portato sul palco durante l'autunno dello stesso anno. Musica, sogno e documentario si fondono insieme per un'esperienza unica nel suo genere.

Em 1975, Bob Dylan embarcou em uma turnê através dos Estados Unidos junto com diversos artistas, brincando com novas técnicas criativas e adotando uma teatralidade raramente vista em sua carreira. Unindo imagens de arquivo restauradas e novas entrevistas com Dylan, o diretor Martin Scorsese captura a experiência desse momento histórico tanto para a música, quanto para o espírito americano.

มาร์ติน สกอร์เซซี่ผสมผสานความจริงกับความเพ้อฝัน ขณะย้อนกลับไปดูการออกทัวร์ Rolling Thunder Revue ของบ็อบ ดีแลนเมื่อปี 1975 ในช่วงเวลาที่ประเทศกำลังโหยหาสิ่งใหม่ๆ

Martin Scorsese sleduje v magické směsi skutečnosti a fantazie turné Boba Dylana Rolling Thunder Revue z roku 1975 a zemi zralou na pořádnou změnu.

I en alkymistisk blanding af fakta og fantasi kigger Martin Scorsese tilbage på Bob Dylans Rolling Thunder Revue-turné i 1975 og et land modent til forandring.

О событиях произошедших в 1975 году, когда знаменитый певец Боб Дилан был в туре.

I en magisk blandning av verklighet och fantasi ser Martin Scorsese tillbaka på Bob Dylans turné Rolling Thunder Revue från 1975 – en turbulent period i USA:s historia.

该片改编自迪伦1975年至1976年的《奔雷秀》巡演，片中将包括迪伦本人的幕前采访。本片被描述为捕捉到了1975年陷入困境的美国精神以及迪伦在那年秋天演奏的欢乐音乐。据悉本片不会以传统纪录片的形式展开叙述。

סרט תיעודי מאת מרטין סקורסזה, המשקף את האווירה הקשה ששררה באמריקה בשנת 1975 ואת המוזיקה מלאת השמחה שניגן בוב דילן בסתיו של אותה שנה. סקורסזה יוצר סרט יחיד במינו המשלב תעודה, הופעה חיה והזיה. בהשתתפות ג'ואן באז, רובין "הוריקן" קרטר, סם שפרד, אלן גינזבורג ובוב דילן בראיון המצולם הראשון שלו זה יותר מעשור. הסרט הוא הרבה מעבר לניסיון להעלות על נס את המוזיקה הייחודית של דילן – אלא משרטט בדיוק מופלא את התהליך שעובר אמן שמגדיר את עצמו מחדש.

En véritable alchimiste, Martin Scorsese mélange les mythes et la réalité pour évoquer la tournée Rolling Thunder Revue de Bob Dylan, dans l'Amérique en mutation de 1975.

전설의 공연이 부활한다. 밥 딜런의 1975년 롤링 선더 레뷰 투어를 영화로 되살리는 마틴 스코세이지 감독. 그와 함께 진실과 신화가 뒤섞인 뮤지션들의 여정을 따라간다.

A Martin Scorsese által készített dokumentumfilm azt tűzi ki célul, hogy megragadja 1975 varázslatos őszének szellemét, mikor Bob Dylan elkápráztatta rajongóit fantasztikus zenéjével.

Regisseur Martin Scorsese geeft een blik op de concertreeks die Bob Dylan in het jaar 1975 speelde. Later is deze concertreeks bekend geworden onder de naam The Rolling Thunder Revue. De documentaire vangt de onrustige geest van Amerika in 1975 en de muziek die Dylan speelde in de herfst van dat jaar.

To 1975 o Μπομπ Ντίλαν ξεκίνησε μια περιοδεία, συνοδεία εκλεκτών μουσικών, με τίτλο «Rolling Thunder Revue», στην οποία επέλεξε συνειδητά να απέχει από τα μεγάλα στάδια. Αυτό το σύντομο, αλλά σαγηνευτικό κεφάλαιο στην ιστορία του σπουδαίου Αμερικανού τραγουδοποιού/ποιητή ζωντανεύει στο δεύτερο ντοκιμαντέρ του Μάρτιν Σκορσέζε με αντικείμενο τον Ντίλαν μετά το «No Direction Home» του 2005. Χρησιμοποιώντας το αρχειακό υλικό από την ομώνυμη περιοδεία του 1975 και διανθίζοντάς το με συνεντεύξεις των πρωταγωνιστών της, κάποιοι εκ των οποίων βέβαια δεν ήταν καν εκεί – περισσότερα σχετικά με αυτό παρακάτω – ο Σκορσέζε παραδίδει ένα mockumentary, που λειτουργεί περισσότερο σαν concert film και λιγότερο σαν αντικειμενική παράθεση των γεγονότων. Βέβαια, ο τίτλος σε προϊδεάζει: «a Bob Dylan story by Martin Scorsese»